Seni düşünüyorum
Kahverengi tomurcuklar içinde
Düşlerim gürültüyle senin adını çağırıyor
Uyku bir kumrudur şimdi
Senin olmadığın saatler de
Kırağının genişleyen zerreleriyle
Dağılıp ufalandığında
Yapraklar terk eder bizi
Sonbahar donmuş bir goncayı
Bir bir büzülüp düşer taç yaprakları
Kıskanır çalılıktaki dayanıklı goncayı
Yalnız ölen biri var oysa
Kendi zamanında kendi huzurunun içinde
Kediyi dışarı saldım
Keskin esintiye karşı
Duraksamasında bir sükûnet var
Senin gibi
Nasıl da birdenbire
Böyle basitçe var oluyor
Ayaklarının getirdiği
Özgürlük ve kalın bir kürkle
Yağmurların damları
Düşüyormuşçasına
Bir de yetmezmiş gibi
Kederini ahmakça
Mutlu görünen yüzümle
Pink Floyd dinledim
Bach plaklarıma baktım
İntikam alırcasına zamandan
Umutsuz görünse de bizim için
Öyle değil aslında
Ne oldu gözlerindeki
O meleklere
Onun hakkındaki düşlerimin
Yanlış olduğunu hissetmiyorum
Eğer aşk içinse
Öyle bir şeyden emin olabilmek için
Dönüp geri bakmaya gerek yok
Yaşamak ve görmek
Lazım her şeyin imkânlı olduğunu
Yoldan aşağı yürüdük
Neşeli şarkılar söyleyerek
Sokak lambasının altında durduk
Bütün gözyaşlarımız tecrübe gibi birikti
Şiddetli bir yağmurla ıslatmak için
Yanaklarımızı
Aşkın tuzuna ihtiyacı olan birisini
Hatırlattı bize
Kafamın içine cimri kelimeler
Dilimi büküyor
Oysa başka yabancı bir yüreği
Doldurduğunu duydum sözcüklerimin
Bir tek sözcük bile söyleyemedik
Soluklandık
Bir banka oturduk
Boğaza karşı
Ortadoğu hakkında konuştuk
Kısa bir süre daha
Dua edeceğim onlar için
Yaşamaya devam etmeliyiz
Onca olanlara rağmen
Biliyorum bu bir bağ
Boşuna verilmiş söz değil
Kendini öldüren bütün şairlerin
Ruhlarını görürüm
Apansız bir aralık kırağısında
Ne kadar da merhametlisin
Sonra solan güllerde
Tanrı’nın merhametini görürüm
Senin merhametin kadar güzel
Yeni yılımda seninle olsun diye
Dua ettim
Aklımdasın
Seni okuyor
Seni düşünüyorum
Bu yılbaşında da
Diğer yılbaşlarında da
Olmasını istediğim gibi
Mehmet Özgür Ersan
Resim : Meltem Gikas
Bir cevap yazın