Kendi mesafemle konuştuğum yollarda, bundan birine bahsetmem zor
Ayaklarımı basarken sağlam adımlarla derine düşmemek için, saplanmamak için bataklıklara,
bulanmamak için kirli sulara, büyük adımlar atmam zor
Yaşamak için doyasıya, doymak için dünyaya, kalmak için mutlu hayatta, üzülmem zor
Sevmem için birini, alışmam için birine, güvenmek için o kişiye, kalbimi açmam zor
Güneş için yaza, karlar için kışlara, yapraklar uğruna sonbahara hatta rüzgarlar için saçlarıma küsmem
daha zor
Geleceksin diye beklemeye, gelmediğin her güne isyan etmeme ve sırf sen diye herkese…
Alışmam zor
Kadehler uğruna Müzeyyene
Mezelerdeki haydariye
Klarnetin sarhoş eden sesine
Ardından kırk yıllık kahveye
Sessiz onca sensizliğe
En güzel kahkahayı sensiz atamadığım saniyelere
Kimseye
Hiç kimsesi olan herkeslere
Bizsiz ellere
Elimizin buluşmadığı her randevuya
Şarkısına eşlik edemediğimiz her nakarata
Dans edemediğimiz mum ışıklarına
Dolunayın şımarıklığına
Sensizsem
Zor…
Bir cevap yazın