Vakit çirkinleşiyor
Ve zamanın perdesi
Kıpkırmızı bir karın sancısı
Artık bir dilenciye para vermek bile
Bir el alışkanlığı meselesi
Sözlerine itimad edip balıkçının
Fırtınalarına süren teknesini
Koyu mavi gecenin
Ve hayatından bıkması bir beyaz yakalının
Hepsi bir işarettir
Zamanın kirlenen yüzüne doğru
Haklı çıkarır
Ailelerin vazgeçmesini
Asil bir Türk kadını gibi
Beni elleri olmaksızın tutarak
Muhayyilemi sonsuz yüreğinin
Terazisine oturtarak
Anmalıyım
Çürük bir matematikle
Baştan aşağı inşa edip yaratıp
Aklımı saçlarında gezdirmeliyim
Sabırsızlık varken kanımda
Bilincimi çelişlerin
Bir içki gibi orada öylece duruşun
Beni öyle aralıksız çağırıyor ki
Nefes alışını duyabiliyorum
Gözlerini süzüşün
Ve bir kamera gibi hayatı kaydedişin
Bilerek veya bilmeyerek
Eninde sonunda düşüyorum ağlarına
Bakışlarının
Sudan çıkmış balık gibi çırpınışlarının
Süleyman Ethem Erdoğan
Bir cevap yazın