Che sana Latin diyorlar, inanmıyorum
Bizim Deniz’in gözlerinde asılısın sen
Bolivya dağlarında yakalandığın yalan
Son gördüğümde al- yeşil entarinle Taksim’deydin
Çocuklara yol gösteren Ethem’din, Suphi’ydin
Bir ceviz ağacı heybetiyle yüzünde güneş parlıyordu
Dersim’de açan o ölümsüz Sakine gibi
Yoldaşlığı her dilde söyleyendin
Ve şimdilerde Atina’da, Brezilya’da görüyorum seni
O soylu barikatların ardında
Perslerin sabrıyla örüyorsun kadınların özgürlüğünü
Ortadoğu ve Katmandu’da çekik gözlerin var hakka ve adalete inanan
Che sana öldü diyorlar, kimse inanmıyor
Direnen her halk türküsünde yükseliyor sesin
Kızıl yıldızın dimdik karanlığa karşı
Senin sesin geliyor her sokak çocuğunun göğsünden ölüme başkaldıran
Emeğin yeni kavgasını tarihin kalbine yazan isyancıların ateşi sensin
Pazar yerlerinde bir anne, bir baba olarak
Her sözün halk, her sözün enternasyonal
Yelda Karataş
Hüznün Kısa Tarihi
Bir cevap yazın