Bir aşkın sıralanış biçimiydi
Gözlerindeki yamuk akşamlar,
Bir karlı dağ silueti, sıfırdan tiksinmiş
Bir çita yavaşlıyor hiç anne olmayan memelerinde
Memelerin, ne kadar da benziyor vosvosuna.
Bugün senin için tüm yanlışlarımı ısıttım,
Getirdim en doğru halleriyle.
Ne kadar da benziyor bize,
Tırnak diplerimizde saklanan şeytan yavrularına.
Biliyorum, kendin söylemiştin
Eğer gözlerim bir fotoğrafçının kadrajı olsaydı
Kayda değer hiçbir şey çekemezdi
Kabul et, ey Pulitzer.
O yıkık ikindide,
Çizgilerinden kovulmuş bir zebraya
Komplike bir siyahı bindiriyordun
Amacın neydi söyler misin hazreti black?
Gidecek miydin
Beyazını bir atın rüyasına gark ederek
Temiz, tek seferde
Ne kadar da benziyor bizdeki ilk hâline.
Ayaklarından belli, gidecektin.
Sararmış sayıklamalarla meşhur bir zihnin
(O zihin benim garbi hipotermim)
Elipsoit boşluklarından,
Kendisini son anda kurtarmış bir hitapsın sen.
Ne kadar da benziyorsun enkaz altındaki kısık sese.
Sana nasıl sesleneceğimi
Kulaklarıma inandıramıyorum.
Bir cevap yazın