Sen yeşiller içinde açan beyaz çiçek
Dağlardan yüzüme vuran hoş koku
Sen yolunu bulmaya çalışan kar suyu
Nereli bu rüzgâr, usulca boynundan geçmeden kayıp
.
Sulara meneviş serptim senin için
Bıldırcın neşeli akşamlarda
Gecenin ucunda yol aldım yalınayak
Kumral saçlarında yığılmış papatyalar
Gözlerin pınarlara kaynak, içim çöl
Kuruyor sana uzanmayan bağlar
.
Kâküllerinden başlar gün batımları sevdaya salınarak
Yanaklarının kuytusunda küçülüyor yalnızlığım
Dudaklarımın tünediği saçların olmasa
Yarım kalır dallara uzanan kumrular
Camların serinliği yarım kalır
.
Seni topladım uçsuz bucaksız göklerden
Yalvarırım çoğalt nazını yakamoza eşlik ediyor soluğun
Yıldızları vurdum, kuşlar uğul uğul
Alabildiğine açık denizim, sonsuz kere sana daldım
Y-üzme bilmiyorum
.
Seni düşlüyorum hasret koyu mavi
Seni düşünüyorum acımı severek
Sonum ne olursa olsun
Ağustos 2020
Bir cevap yazın