Bütün denizlerinden geçtim İstanbul
sen de bir isyana düş bir günlüğüne
.
sokaklarında kağıt toplayan
çıplak ayaklı binlerce çocuk
düşünme ökselenir zaten yaşam dediğin
yoksulun düşleri bile yoksul
.
bir piktogram olsam dayanmazdı yüreğim
üşürken ağlayan çocuğun iç çekişi olurdum
hayatın bin türlü emojisi var
boş ver biz kırmızı kalplerle serinleyelim
.
bir polis şeridiyle ayıracaklar düştüğüm yeri
düştüğüm yer hem plaza manzaralı
bir şeyler bırakmak lazım çocuklara
kanamasın gözleri diye güneşe
kol kola bir gülüş bırakmak lazım
.
bütün sokaklarından geçtim
genelevler, karakollar, mezar yerleri
kaldırım taşlarından örülmüş hayatlar
alıp atılıyordu hafriyat kamyonlarına
.
sorsan ne uzun bir zaman kelebeğe gün
sen de bir kasırgaya düş bir günlüğüne
hey İstanbul, vay İstanbul, oy İstanbul
asi mahallerin barikatları
körelsin gözlerin bir günlüğüne
bizim için
Bir cevap yazın