Yıllar önce…2000ler civarı hayatın daha başlarında sayılırız.!!!yakın bir arkadaşıma benimle ilgili birseyler söylemişler…o konuyu bana bile anlatmamış…belli zaman sonra olayları bir türlü duydum ve ona neden sana söylenenlerle ilgili bana birsey sorma gereği duymadın…dedim……verdiği cevap çok anlamlıydı…dediki. ….ben senle ilgili birsey bile görsem göz bu yanılır derim.ve bu olmuşsa bildiği birsey vardır…birsey söylediğinde de aynı şey geçerli.!!!ben sana inanıyorum… anlatmadıkların için bile……..ve ben o gün güvenilmenin sevgiden çok daha özel bir duygu olduğunu hissettim. ömrüm boyunca bana güvenmeyen insanları çok sevseler bile kendimden uzak tuttum.!!!…çünkü anladım ki hayat önce yoldaş sonra yoldan ibaret.!!!….sevenimiz kadar sevmeyenlerimizde olacak.ama sevmeyenlerimize dikkatli bakarsanız…!!!onların çoğuna kötülüğümüzün olmadığı gibi zamanında iyiliğimizinde dokunduğunuda görürsünüz.!!! Sebepte buralarda saklı….sanmayın ki kapalı kapılar ardındakiler duyulmuyor….ama yoldaşlar sağolsun…Cümleten hayırlı geceler…
Bir cevap yazın