Nevruzun sevdası düştü toprağa
Açtı yedi veren güller sevindi
Bak dalına sahip çıkan yaprağa
Saçtı çiçeğini allar sevindi
Doğanın kanunu yedi mevsimdir
Gördüğün her nesne onun resmidir
Ali’yel mürteza hakkın sesidir
Canana erince yollar sevindi
Bak şu turnalara döner pervazı
Hak Muhammet Ali”yedir avazı
Kırkların ceminde birlik niyazı
Pişerken ocakta küller sevindi
On sekiz bin alem hakkın eseri
Her bir zerremizde etkin tesiri
İnsan olan olmaz nefsin esiri
Kemerbest kuşanan beller sevindi
Sekiz milyar insan mevcut evrende
Bu çark hizmet için döner çevrende
Devir daim oldun her bir devrende
Buna şahit olan kullar sevindi
Nasıl şükretmezsin ulu hüda’ya
Yer, gök, in, cin secde eder mevla’ya
Damlanı katarken ulu deryaya
Coştu tüm gözeler seller sevindi
Her derdin devası kudret çeşmesi
Ne hoş olur dost elinden içmesi
Sırrını sır edip serden geçmesi
Dost kadrini bilen haller sevindi
Üç cemreyle yer, gök, su hayat buldu
Nevruzla geceyle, gün eşit oldu
Şelaleler coştu göletler doldu
Nehirler ırmaklar göller sevindi.
Teberik der Al yeşiller giyindim
İlim, irfan rekleriyle boyandim
Hakkın nefesinden içtim uyandım
Muhabbet dem oldu ballar sevindi
21/03/2023
Sözler ozan Düzgün’i
Teberik Düzgün.
Bir cevap yazın