Bu alem senin için kuruldu
Bu içe içe biteviye dönen sarmalın merkezi sensin

Taş’tır ya insan: rüzgar,yağmur,çamur,fırtına darmadağın eder … toprak olur.
Toprak’tır: çiğnenir, iteklenir, örselenir,ateşlerden geçer…cam olur.
Cam’dır: yanar…daha…daha…daha da
Yandıkça güzelliği görünür,kristal olur.

Tüm bu sarmal senin için
Senin için dönüyor bu feza
Taştan kristale dön
Nebatattan melakuta yürü diye
Gör diye hakikati
Sen’i bul
Sen’i bil
Sen’de kaybol
Sen ol diye…

Yürüdükçe birikir yaşananlar
Her birinden bir iz kalır
İzler dibe çöker
Tortulașır

Karmik tortuların oluşturduğu yanılsamaların o en karanlık noktasında kendini gördüğü anda varlık, artık dipsiz karanlıklar yerini ışığa bırakır.
Kendini tanı
Kendini sev
Kendini bil

Esra Yılmaz

mavidesen

Resim:
‘çırpıntı’
tuval üzerine asambalaj uygulamaları,detay
Esra Yılmaz