seninle denizin üstünde yürürken
tüm gemiler bir bir batıyordu
ebem kuşağı vardı tepemizde
ama tek renkli açık maviydi
mavinin bir anlamı olmalıydı
arthur rimbaud sesli harflerin rengini bulmuştu
o’ya mavi demişti yeşile u
tüm tabular tek tek yok oluyordu
biz denizin üstünde yürüdüğümüzde
suda ayak izlerimiz çıkıyordu
martılar bize şiirler getiriyordu
önümüzde secdeye varmıştı bulutlar
güneş tavaf ediyordu bizi
mısralarımızı kıyılara götürüyordu dalgalar
kıyılarda dem çeken insanlar vardı
denizin üstünde yürürken seninle
sıcak bir türkü tutturmuştu rüzgar
çekiç sesleri durmuştu
artık oltaya gelmiyecekti balıklar
Bir cevap yazın