*, yak ışıkları – Necmi Otçu

yeri gelmişken zulamızı patlattık
*, yak ışıkları
“bizim çocuklar” diyorum
ulaşılmadık bir yakışıklılık yaşadılar
halk olmanın bahçesinde
o duvarın önünde
her birinin mutlaka
“yak ışıklı” olsun bir fotoğrafı vardır.
ayrıklarımızın hasretlerimizin kavgasıyla süslenmiş.
gülümseyerek bakar
her daim anılarının zulasında
“bizim çocukların” hepsi çok yak ışıklıydı
ıldır-ışık olmayan o karanlık günlerde
şimdilerde ulaşılmaz uzaklara uğurladıklarımız
en yakışıklarımız
bir bir karışıyor yıldızlara
onlar diyorum
içlerindeki çocukla karışıp gitti
sokaklarda vurulan çocuklarımızın kanına
odur budur biz gülümsemeyi kavga bellemişiz
en karanlık gecelerde
alkış tutuştururuz yüreğimizi yıldızlara
bunca yıldız çakılmışken gökyüzüne
karanlıklar düşe-bilemez hiç
“bizim çocukların” yüreğine
NO

Necmi OTÇU

MAPUSUN RESMİ’ NE
Öyle
Burnuma girip
Bakmayın
Bakmayın bir kaç santimden
Biraz daha!
Biraz daha uzaktan!
Yılları…
Demir parmaklıkları…
Hasreti…
Acıyı
Koyun araya!
Öyle bakın bana!
Ne kadar yakışıklıyım?
Ne kadar yakışıklı
Değil mi ama?
29 Ocak 1983 ÇANAKKALE NECMİ.(gönderen Abuzer Eren)

ışıklar içinde uyusun… aziz anısına