Fersizdi, ter döküyordu ekmeği için.
İçi çekilmişti, doğada kaybolmaya gönüllüydü
Yitsindi.
Günler ardı ardına kötücülleşiyordu
Okudukça eskiyordu bir solukta gazete haberleri
Anlam veremiyordu, ifade etmiyordu kendisini.
Anlasınlardı
Ses versinlerdi
Neden;
Kendi seslerini dinliyorlardı
Özünden versindi hepsi
Çok da zor değildi biliyordu
emek vermesi
yeter ki bir ederi olsundu
kızsa da dili damağı küfürle solsa da
tamam bir kez daha
tamam bir kez daha
şafak serin, sabah sıcak
gün uzayacak
nüksetti dokularına insanın kiri pası
lekelisi , kimin sesi
gül kokusu, tenimde kehribar, su
mücadeleydi yaşamanın karşılığı
kendisiyle,uyumadan
uyanmadan yeniden yeniden
yalansız tekrarla
yaşamı
kirletseler de
acizliğinden kükrese de insan
acımasızsa da
gülüşsüzse de
yorgunsam da
doğruluk derslerinde.
biliyorum;
yorulmazsam
daha zor olacak
güzel insanı yaratmak
bundan sonra
su, gül kokusu ve kehribar
emekle hakedilecek.
Bir cevap yazın