Uluorta söz verene,
Göz ucu kalp.
Kesmez katran tuz ve kan,
Olmayanı.
Ayrılığa sadakattendir
Köze toz Butimar!
Yoksa hep aynı yerde
Aynı yerinde, çizik plak taşımazdı Kavafis’in biri.
Sokaklarda milyarlarca ayakkabı numarası,
Kabusla uyku çiftleşmezdi.
Şüphesiz sevdadandı toza da köz.
Gidişi,
Ölüşü bile güzel olmazdı yoksa bahçesi olan denizin!
Kovulduğun, gömüldüğün…
Butimar, senden sonra sahte peygambercikler türedi,
Şeytanların soytarılığını yapan…
Kıblesi her an değişene can da canan da olunmazdı, bildim.
Usulca yazdım aşkın yüzüne;
Hiç gocunmadım açtığın yaradan
Yara değil acıydı kanatan.
Bir cevap yazın