Yalnızlıklarımla çoğalıyorum
Köşe başlarında kaderleriyle baş başa bırakılmışlarla
Sessiz isyanları bakışlarda gizlenip gözyaşı sel olanlarla
Yetimlerin okşanmamış saçlarında solan anne hasretleriyle
Umutları Çalınmış umutsuzluklarla dolmuş yüreklerle
Ötekileştirlmiş ötelerdeki yığınlarla
Yok sayılmış yaşanmamış örselenmiş ömürlerle
Kimsesizlerin gömüldüğü isimsiz mezar taşlarıyla
Çoğunluğum ben aslında
Ama kendi kendimi küçük görüyorum
Vicdanları olmayan haydutların avuçlarında
Kırsam bir zincirlerimi yıkılacak dünyaları başlarına…
Bir cevap yazın