Bugün pek bir yaraşır
Kınımdaki kılıç ve baltam
Kılıç kını delmezmiş
Delse bile kanamazmış
Gece gibi şimdi kın ve kılıç
Bir de felsefe
Yarışır zaten
Felsefe kın ve kılıç
Ve At
En uçmayanında bir At
Zırvalamalar nöbeti
Tam da buraya uygun düşer
Bana öyle bakma
Bilirsin sen bakınca
Vav-laşır boynum
Boynum en çok bu şiire
Vav-laşır
Hem ne demiş üstad
Sevgili
Beni sıkma ben okuma bilirim.
Evet sevgili
Okuma bilirim
Hem de felsefeli okuma
Zaten şiir dediğin ne dil ki ?
Olmayanın olanıdır
Olanın ise….her neyse
Olan zaten
Olması gerekenin olmuşudur
Sevgili
Bu aralar şiire pek bir merak serdim
Hem yüzmek lazım gelir bana
Şiirin derinliklerinde
Gözlerin diyorum
Neden bu kadar öldüresi ela ?
Öldürüyor benim ne renk olduğunu
Bilmediğim gözlerimi
Kahveymiş öyle derdi annem
Her neyse gözlerin beni öldürsün
Hem belki de sen bana bakarsın böylece
Sen bana bakarsın
Ve
Ben anlamsızlığımda
Yeni bir anlama uyanırım
Yeni bir anlamda sen
Benim olursun
Belki de ben senin olurum
O an
Felsefeye yeni bir çağ gelir
Oturur bir çay içeriz senle
Felsefenin gölgesinde
İşte sevgili
Seni de varoluşçu seviyorum
Varoluşu sende koklamak istiyorum
Her neyse
Felsefe bitmesin
Yaşasın varoluşsal sorgulamalar…
Bir cevap yazın