Nedense hep yolum düşer rıhtımlara
İskeleden izlerim vapur dönüşlerini
Binemem hiç birine uzaklaşırım diye
Terk edemem de yerimi
Belki bir vapurun son seferinde
Martı seslerine karışırken güverte telaşı
Nasırlı halatlar bağlarım köprünün bir ucuna
Bir ucuna düğümler eklerim
Son yolcu ininceye kadar beklerim
Kim bilir, bu son vapurun bu son seferinde
Belki beklenen el usul usul küpeşteye tutunur
Belki bekleyen bu son limanda unutulur
Bir cevap yazın