Kaptan !
Doymadın saatlerce çevirmeye
Şu eskimiş deri kaplamalı direksiyonu
Hadi indir artık şu sapaktan sonra
Volta atmam lazım gri şehirde
Sinirleniyorum ona göre
O kadar yoruluyor insan
Otobüs seyahatlerinde
Bir türlü uyuyamıyor
Cam diplerinde
Yine hiç uyumadan
Uyandım sabaha
Yine sokaklar boş
Bir iki çay kaşığı şıngırdaması
Bir bebek ağlıyor en üst katta
Ağaçlar bir şeyler fısıldaşıyor
Sonra kuş senfonileri duyuluyor
Ardından birkaç araba gürültüsü
Konser bitiyor nihayet
Şimdi çok sessiz oldu sokak
Ben, kedi ve Ankara soğuğu
Yürüyoruz yan yana, sessizce
Bir çıt çıksa ölecekmişiz gibi
Bir koku geldi mis gibi
Ekmek mi acaba
Fırın mı var yakınlarda ?
Bülbül sussana oğlum !
Çıt çıkarırsan ölürsün
Mutlu bir aile
Ne güzel de kahvaltı yapar
Bu saatlerde
Mutlu değiliz ama biz de yaparız
Değil mi bülbül, kedi ?
Kaptan !
Ne ara gittin be ?
Çay ısmarlardım
Neyse şiir ısmarlarız artık
Bu da kuru kuruya gitmez ki
Sevgilim ! Aklıma gel de
Birazcık ağlayayım
Sessizce tabi sessizce
Bir çıt çıksa ölecekmişiz gibi
Şiir bu
Kuru kuruya yazılmıyor
Ne yapayım Tanrım !
Ne yapayım ?
Aşk o
Kalp bu
Çıt çıkarmadan
Ağlanmıyor..
Bir cevap yazın