Şuan kendimi yazmaya hazır hissettiğim an, işte şuan duygularımın taşıp, sürüklenip kağıdı bulduğu an. Her yaşadığım anı en uç noktada yaşamanın anlamını çözemiyorum. Kanıyorum ve yanılıyorum. Üstelik bunca yanılgıya rağmen üsteleyip devam ediyorum. Sizde öylesiniz görebiliyorum. Yanıldıkça ağzım bozuluyor inandıkça küçülüyorum, sonunda yok olacağımdan emin olsam, inanmaya hep devam ederdim. Yok olmayacağım, küçülmek elimde olsa da yok olmak benim elimde olmayacak hiçbir zaman. Bazen tüm insanlığın boynuna sarılıp onları öpesim geliyor, bazense hiçbirinin yüzünü dahi görmek istemiyorum. Keder ve hüzün bırakmıyor peşimi. Herkesi aldı bu hayat elimden daha da alacak ben inandıkça biliyorum, küçülmeye devam edeceğim. Tüm servetim, kederim ve hüznüm olacak. Birde bitmek bilmeyen sevgim.
Karanlıklar içinde yaşayanlar aydınlığı yol edinirlermiş kendilerine.. Karanlıkta attığım hiç bir adım dile gelmiyor, çıkmıyor göğsümden söylediklerim. Dile getiremediğim bir çocukluğa sahibim. Babam bizim evimizin en sessiz köşesiydi, varlığı çağırırdı beni kendine sadece, hiç konuşmadan o kapıya yaslanırdı sırtım. Eğer yaşasaydım bu duyguyu en güzel ancak böyle tarif edebilirdim herhalde. Daha ben doğmadan kırıldı o kapı bizim evde.. Dünyaya geldiğimde ne aceleniz vardı diye bağırasım oldu hep.. Babamı yaşarken kaybetmiştim ben. Anneniz ölürse yaralanırsınız ama babanız öldüğünde siz de ölürsünüz. Bu hikaye benim hikayem, bir çocuğun babadan beklentilerinin gerçekleşmemesi yüzünden ezilen, ezildikçe babasından uzaklaşan bir çocuğun hikayesi. Acıların doğusu batısı olmuyor ve babasızlığı yaşamayanlar hiçbir zaman bu duyguyu anlamıyor.
Bu anlattıklarımın hiçbiri size bir şey katmaz, aslına bakarsanız yaşamadığınız hiç bir şeyin size katkısı olmaz. Ben ölerek yaşamayı öğrendim, korkmamayı, tek başıma kalkmayı öğrendim. Bu hayatın aslında sadece kendimden ibaret olduğunu öğrendim. Bu yüzden yaralarınızı, yaşadıklarınızı sevin. Bu hayatın üzerinden her ne olursa olsun sevgisizlikle gelemezsiniz. İnsan hatıra biriktirdiği zaman hayat biriktirir diyor, Emiliyan Stanev ve devam ediyor sözüne, para yerine hatıra biriktirmek çok daha iyidir. Yaranızı, düşmanınızı, en yakınınızı ve en başta doğrunuzla, yanlışınızla kendinizi sevin. Bir şeyin varlığı ile yokluğu arasında ki fark ne kadar büyükse o şey o kadar kıymetlidir hayatta. Bu dünya acı ve mutsuzluklarla dolu ama yine de hayatı güzel yapan insanları sevmekten vazgeçmeyin çünkü her şeyin üstünde olan bir şey varsa o da insanlar arasında ki sevgidir.
Karanlıklar içinde yaşayanlar aydınlığı yol edinirlermiş kendilerine.. Karanlıkta attığım hiç bir adım dile gelmiyor, çıkmıyor göğsümden söylediklerim. Dile getiremediğim bir çocukluğa sahibim. Babam bizim evimizin en sessiz köşesiydi, varlığı çağırırdı beni kendine sadece, hiç konuşmadan o kapıya yaslanırdı sırtım. Eğer yaşasaydım bu duyguyu en güzel ancak böyle tarif edebilirdim herhalde. Daha ben doğmadan kırıldı o kapı bizim evde.. Dünyaya geldiğimde ne aceleniz vardı diye bağırasım oldu hep.. Babamı yaşarken kaybetmiştim ben. Anneniz ölürse yaralanırsınız ama babanız öldüğünde siz de ölürsünüz. Bu hikaye benim hikayem, bir çocuğun babadan beklentilerinin gerçekleşmemesi yüzünden ezilen, ezildikçe babasından uzaklaşan bir çocuğun hikayesi. Acıların doğusu batısı olmuyor ve babasızlığı yaşamayanlar hiçbir zaman bu duyguyu anlamıyor.
Bu anlattıklarımın hiçbiri size bir şey katmaz, aslına bakarsanız yaşamadığınız hiç bir şeyin size katkısı olmaz. Ben ölerek yaşamayı öğrendim, korkmamayı, tek başıma kalkmayı öğrendim. Bu hayatın aslında sadece kendimden ibaret olduğunu öğrendim. Bu yüzden yaralarınızı, yaşadıklarınızı sevin. Bu hayatın üzerinden her ne olursa olsun sevgisizlikle gelemezsiniz. İnsan hatıra biriktirdiği zaman hayat biriktirir diyor, Emiliyan Stanev ve devam ediyor sözüne, para yerine hatıra biriktirmek çok daha iyidir. Yaranızı, düşmanınızı, en yakınınızı ve en başta doğrunuzla, yanlışınızla kendinizi sevin. Bir şeyin varlığı ile yokluğu arasında ki fark ne kadar büyükse o şey o kadar kıymetlidir hayatta. Bu dünya acı ve mutsuzluklarla dolu ama yine de hayatı güzel yapan insanları sevmekten vazgeçmeyin çünkü her şeyin üstünde olan bir şey varsa o da insanlar arasında ki sevgidir.
Bir cevap yazın