Anmam,
Almam adını ağzıma
Adındaki her harf dayanır sırayla dudaklarıma
Isırırım dudaklarımı, söylemem.
Kalbimin tokmaklarına yüklenirler
Dinlemem.
Tüm eczaneler, kaportacılar
Marketler hatta manifaturacılar
İş birliği yapmış zaten;
Her yerde senin adın!
Bazen direnemem yıkılırım.
Önce gözlerimle görürüm
Sağır olduğun kalbimle duyar
Sonra iki ah’ın ortasına koyar
Dudaklarımdan atarım.
Semaya yükselen adın gözlerimi dolduruverir
Bir de oturup ağlarım.
Fakat bunların içinde en manidarı
Bir süs biberi ekili olan tenekenin üstündeki adın
Adın…
Kulaklarında benim sesimle yankılanmasına izin vermediğin adın,
Kırılmış bir hayalin taşıdığı uğursuzluk şimdi.
Bir cevap yazın