The trees are coming into leaf
Like something almost being said;
The recent buds relax and spread,
Their greenness is a kind of grief.
Is it that they are born again
And we grow old? No, they die too,
Their yearly trick of looking new
Is written down in rings of grain.
Yet still the unresting castles thresh
In fullgrown thickness every May.
Last year is dead, they seem to say,
Begin afresh, afresh, afresh.
Philip LARKIN
AĞAÇLAR
Yapraklanmış ağaçlar
Her an dile gelecek gibi
Uzanıp yayılmış taze sürgünler
Bir nevi elem yeşillikleri
Onlar yeşerirken yeniden
Yaşlanıyor muyuz biz? Hayır! Aslında onlar da fani
Hile zaten taze görüntüleri
Aldanılmaz, yaşları bedenlerinde halkalarla çiziliyken
Hala bu tatlı telaşlı kaleler, yine de içten
Her Mayıs çokça tohum verirken
Geçen yıl ölü olan, bu yıl der sanki:
Yeniden başlasın döngü, yeniden, yeniden, yeniden
Türkçeleyen : Neslihan ÇELİKKANAT
Bir cevap yazın