Ve zaten duyabiliyordu
Sayısız tatlı melodilerini
Ermeni diyarının…
Baruyr Sevag
AH, GOMİDAS AH, KİMSECİK
Bahar bulutlarına uçan turna katarı
Ruhuna açılan hüznün kapısı ve
Kanatlarında gönül tözü şarkılar
Ah kimsecik
Aldığın nefesi çok görme Eylül gününe
Kırma! Güvercinin ak kanadını
Unutma! Annenin son gülüşünü ve
Feryat eden sesini nar tanelerinin
Sarılma! Yalnızlığına
Kabullendiğin bu yas
Ah kimsecik
Ah Gomidas
Son sığınağı insanlığın
Duyuyor musun Sasun’un yiğit çocuklarını?
Dağlardan, yaylalardan ve ırmaklardan
Notalara düşen gözyaşlarını
Ah, ikinci güneşi yazın
Ah kimsecik
Masis’i hatırla
Ve acıyan kalbini pare pare
Ah, Gomidas
Ah, sessizliğin başkenti
Susma!
Konuş benimle
İstanbul, 30 Eylül 2013
Bedros Dağlıyan
Bir cevap yazın