Bir akşamüzeri çöküyordu gönlüme,
Ürperen kuş çığlıkları arasında,
Kafesimden kurtulmak istiyordum,
Gönlüm elvermiyordu senin yokluğuna.
Anlara hasret yaşıyordum, dakikalara,
Alışıyordum zamanla vedalara …
Bakınıyordum şöyle bir etrafıma,
Bomboş dolaplara, kırık dökük çerçevelere,
Güya yaşıyorum izlenimini veren duvar saatine.
Bakınıyorum üzerinde gezindiğim halılara
İçimde bir boşluk var
Dağılıyor evin bu karamsarlığına …
Atıyorum ansızın kendimi sokaklara,
Ruhum kanatlanıyor, kalbim alev alıyor.
Seni, şarkılarda dinliyorum seni
Buluyorum ansızın her şeyi ama her şeyi.
Ne şarkının başlangıcında ne de sonunda
Sen tüm şarkıların hayat suyunda
Sen tüm şiirlerin eşsiz sevdalarında
İçtiğim şarabın tadında
Sen varlığımın anlamında.
Bir akşamüzeri çöküyor gönlüme,
Sen gönlümün akşamüzerinde …
Mine ALACADAĞ 04.10.2016 /Salı / Saat: 18:11 /AMASYA
Bir cevap yazın