Ben nasılsam öyle, bu şairanelik canı cehenneme
Neyse söylenen o işte, yaşamak da imgesiz
Yaşamak da dikkat etmez imla kurallarına
Büyük harfle de başlamaz, saygısız yaşamak
Canı cehenneme son krizimin, son mor halkalarının, gözlerinin
Adımı unutan en nihayetinde benim
Kayboluyorum gitgide, evin yolu
Ama ben önceden, şurada ya da burada
Cümleler kurarken, ama efendim güzellerdi, aman efendim hiç de bile
Hepsinin canı cehenneme
.
Velhasıl kuş muş yok bu şiir de ya da mısra-ı berceste
Son zamanlarda İstanbul’da değilim, kadıköy’de yokum
Hava da güzel bir koku yok, her yeri bok götürüyor
.
Melankolik temalar işleniyor tiyatrolarda, sanata yalnızlık hakim
Giriş bileti, delirmek bedava
Güzel klişelerden geçince, bipoların hemen yanı bizim Ali’nin barı
Fonda jazz hakim, yirmili yıllar Paris’i, çavdar tarlasında çoçuklar var
Eski Rus malankolisi, Raskolnikov şapkası, kabına sığmamak var
Üç dil bilmeyen giremez şairler, rakı şişelerinde balıklar, bir sürü ceketsiz adamlar var
.
Ali’nin barı, Ali’nin durumları gibi, var oğlu var
Şehrin üzerine üzerine yürümek isterken oracıkta düştüğümde
Bir gitar sesiyle, ölüler ıslık çalarken şehre şöyle bir baktımda
Yok bu böyle olmaz, hayat bundan ibaret
Bir cevap yazın