Herkes yaşamı seçer sözde,
Mutsuzluk krallığında,
Alışkanlıklar şehrinde,
Yavaş ve sessiz ölür bazıları
Kabullenilişlerinin pençesinde
Gün batarken dağların ardında
Yaşlı kartal kırk yaşında inzivada…
Sert, kalın, kartlık varken her bir yanında;
Yeniden doğuşla, ölüm arasında,
Arafta!
Efsaneye göre,
Seçerse yaşamı;
Kayalara vura vura kıracak,
Göğsüne batan gagasını,
Söküp yolacak kartlaşan tüylerini ve de tırnaklarını…
Siz hiç kırk yaşında kartal gördünüz mü?
Kuş bakışı, kartal gibi baktınız mı?
Uçmak ne güzel şey dediniz mi?
Tam da şu anda sorsak kartala,
Kuğu olmak ister miydi acaba?
Nede olsa nazlı kuğu, tatlı kuğu
Alıştığı gölünde sakin, huzurlu, mutlu
Pamuk prenses rolünde,
‘-Boynum kadar güzel hayat’ repliği dilinde.
Bizim kartal farkında,
Eskisi gibi olamaz,
Yenilenmezse yaşayamaz.
Kanarken her bir zerresi, bilir ki
O, bir kuğu olamaz, olmaz.
Mutsuzluk krallığında,
Alışkanlıklar şehrinde
Sessizlik varken her yerde
Kartal, kanat çırptı, masmavi göğe
O, sesi duydunuz mu?
Duyanlar, eskisi gibi olamaz
Yenilenmezse yaşayamaz.
Bir cevap yazın