Kürtajlar izin vermeyecek unutmana
Sahip olamadığın çocuklarını hatırlayacaksın
Daha saçı bile çıkmamış ıslak küçük bir avuç et
Asla havayı soluyamamış şarkıcıları ve işçileri.
Onları asla görmezden gelip dövemeyeceksin
Veya susturamayacaksın, şeker alamayacaksın onlara.
Parmak emmelerine asla son veremeyeceksin
Ya da kovamayacaksın gelen hayaletleri.
Onları asla terk edemeyeceksin, nefsini kontrol edip
Atıştırmaları için dönemeyeceksin annelik duygusuyla.
Rüzgarın sesinde öldürülmüş belirsiz çocuklarımın sesini
duydum.
Kasıldım. Rahatlattım annelerinin memesini asla emmeyen
Belirsiz biricik bebeklerimi.
Söyledim, eğer günah işlediysem, eğer gasp ettiysem sizin
Şansınıza
Ve bitmemişliğe ulaşan hayatlarınıza,
Eğer çaldıysam doğuşunuzu ve isimlerinizi,
Dürüst bebek göz yaşlarınızı ve oyunlarınızı
Yapmacık ve sevimli aşklarınızı, kargaşalarınızı, evliliklerinizi,
Küllerinizi ve ölümlerinizi,
Eğer zehirlediysem nefes alışınızın başlangıcını
İnanın bana en kasıtlı davrandığımda bile, kasıtlı davranmadım.
Yine de neden mızmızlanmalıyım?
Benim yaptığımın suçtan farkının olmamasına mı?
Çünkü siz ne olursa olsun öldünüz.
Başka bir deyişle, doğmadınız hiç.
Ama şu da var ki, korkuyorum
Kabahat mi, ah, ne söylerim? Gerçek nasıl dile getirilir ki?
Doğdunuz, bir vücudunuz vardı, öldünüz.
Gerçek sadece şu: asla kıkırdayıp gülmediniz,
Plan yapmadınız ya da ağlamadınız.
İnanın bana; hepinizi sevdim.
İnanın bana, tanıdım sizi az da olsa ve sevdim, sevdim hepinizi.
YAZAN: GWENDOLYN BROOKS
ÇEVİRİ: ZÜBEYDE DEMİR
Bir cevap yazın