Seni yaşamak ölüm gibi
Yaşayamamak ölümden beter.
Düşünmeler çıkmaz sokaklarında sensizliğin
Hayallerim üzerinden
Katar katar gerçekler geçer.
Zaman zaman kırık mutluluklar,
Pürüzsüz nemli günyüzü görmemiş acılar,
Varlığın öyle bir düş ki!
Görmek seni nefes almak gibi
Görmemek hayattan siler.
Yokluğun tuzlu tadı
Ortasında kaybolmak gecelerin.
Şimdi aklım avuçlarında,
Uzatıp dudaklarını üflesen, her şey biter.
Sen yoksan can tende öksüz,
Umudum da şimdi korkularım gibi.
Oysa bana söylenen;
Hiçlerden hiç beğen.
Ve yüreğime yine o sancı girer.
Bu saatten gayrısı benim için aşk-ı güzaf,
Yıkılmam için tek dokunuş yeter.
Bir adı var elbet ettiklerin,
Ve anlamı… Boşuna mı sevmeler,
Hadi!
Hadi git artık! Bitir…
Neyse ne!
Yokluğun en fazla beni benden eder.
Bir cevap yazın