Yalnızlığın gölgesinden kaç adımda kurtulurum
Zıplasam daha mı çabuk ulaşırım sonuca
Gölgemi mi takip etmeliyim yoksa
Yalnızlığın adımlarını mı saymalıyım
Şarkı söyleyip ıslık çalsam
Kaldırımlarda yürüsem
Islansam
Kaldırım taşlarının yüksekliğinde
Uzaklaşır mıyım kendimden
Sadece bir adım atıyorum
Sonra yine ben ve yine sen
İkimizi toplasam gölgemizi sıfırlasam,
Elde var iki
İkimizde birbirimizden yalnızız
İkimizde birbirimizden yaralı
Gölgelerimiz daha koyu yalnız
Ateşböceklerinin ışığı ile bulabilir miyim yeniden
Kendimi
Yolumu
Yeniden sevebilir miyim geceyi yıldızları ay ışığını
Taze erik ağaçlarının kokusunu duyabilir miyim?
Yeniden sevgilim
Yeniden sarhoş olup içip içip ağlamayı
Eski bir şairin eski bir şiirini yeniden ezberleyebilir miyim
Göğü kucaklayıp getirsem sana
Attila’nın keskin kılıcı ile vurup parçalasam kendimi
Oysa bir umuttu uzaklaşmak kendimden
Kendi elimden kendim tutup çıkarıyorum
Önce kendimi sonra seni
Karanlıktan aydınlığa
Sonrasında
Sokaklarda kalabalığa aldırmadan öpüşüyoruz,
Bir öyle bir böyle devam ediyor yaşamak
Bense gülüp geçiyorum.
Bir şairin dizeleriyle yaşama yeniden tutunuyorum.
Bahar gelip geçiyor sevgilim.
Ben bu bahar biraz daha eskiyorum.
Ben bu bahar biraz daha uslanıyorum.
Bir cevap yazın