CENNET PROVASI- Ali İhsan Tarman
Bir de yol incinir kursağımda sabırsız Tane tane biriktirdiğim umudum Tehlikeli muradımmış anladım Düşe kalka ezberlenir Sabırın konuşmayan cevapları Bu civar da herkesin oyduğu beşik de aynı Anlasam da bitmeyecek bu yeşil kavgam İşte bu ilkbaharın samimiyetini Yün doldurulan döşekler gibi ruhuma yedirdiler Nasıl doyar ki insan.. Sanki yeni doğmuş bu dünya’yı galû bela da […]
ÖLÜ SESİ -Bediha Taşer
Ellerimi bir birine dolaştırmıştım korkuyla karışık bir histen muzdarip, onları açmaya çalışırken parmaklarımda kurban olmuştu bu karmaşaya. Bu arada kitlenmiş olanları izliyordum. Son kelimeler düşünce dilinden, hüzünlü bir sessizlik kaplayınca etrafı, başınını hafif öne eğip parmaklarındaki anlamsız karışıklığı izlermişsin. Bu durum galiba garip bir dua şekliymiş ya da Allahım neden diye soran kelimeleri iletme çabası. […]
YAŞAM İHTİLALLERİ
Yaşamanın içindeki ihtilalleri Yaşamanın her saniye değişen sonsuz […]
aylak bir şiir – memed alp
filmin sonu gelince, belki dünyanın en masum şeyi aklıma tek tek kazındı cümle buydu: bir insanın , duygularıyla oynamak nedir bilir misiniz, siz? haklıydı çünkü. kitaplarla güçlenmek mümkündür. hiçbir iş yapmadığın vakitse hele. üniversitede bile okumayan , ben şimdi şimdi okumanın ne olduğunu, sende nasıl pencere açtığını öğrenmeye başlamıştım. gökyüzündeydim. uçan kuşların yanında. mutluluk, siyah […]
UYMA BANA YANARSIN – ikram güneş
Biraz deliyim ben, Kıyılarıma yanaşıp uyma bana. Yanarsın yangınımla. Sevda ağırdır altından kalkamazsın…! Birazdan daha fazla deliyim çoğu zaman. Şiir deyip, Sözcüklerin peşine düşerim, Düşerim yalın ayak gecenin taa içine…! Deliyim. Deliliklerim her gün biraz daha boy gösterir. Uyma bana yanarsın. Şiirlere gebedir yüreğim gece gündüz. Kimi zaman suya yazarım, Kimi zaman gölgelere, Kimi zaman […]
HAYAL-yok düşleri
Bırakıp şehrin gürültüsünü geride Bir dağ eteğinde kuralım evimizi Bırakalım kendince yaşasın bu kent Biz yalnız yaşayalım, kimseye karışmadan Ne aldatma ne aldatılma, ne aldatma korkusu olsun Gel gidelim bu şehirden Bir daha dönmemek üzere Bırak çalmasın kapımızı insan ne çıkar Yaşamak güzeldir herhalde Yenme yenilme korkusu olmadan
Zima’da kış yün çorapsız geçmez Sevgili Yevtuşenko? Mustafa Kemal Gültekin
Sabah ikinci dersteyiz, dalgın dalgın pencereden dışarıdaki kar yağışına seyrediyordum, aniden sınıfın kapısı açıldı. Önde Bölüm Başkanı Altan Hocamız, yanında orta boylu biri , arkalarında ise uzun boylu altın sarısı saçları dağınık halde, yeşil gözleri kanlanmış sempatik başka biri daha girdi. Arkalarından diğer sınıflardan öğrencileri de doluşunca ortalık karıştı. O anda kürsüde oturan sarışın mavi […]
UCU DELİK SİYAH ÇORAP VE KIRMIZI TETİKLERİ -Efla Berrin Fırat
Sevgili hiç! Farkı yok birbirinden bu ellerin Uzatmayan Uzanmayan… Suya durdu toprak Kök içti ayrılık Uzun bekledi yas Kabus taradı uykunun saçlarını Yola kıvrıldı ağıt Kıvrandı saat Yürüyüp giderken bir kedi. Bitlendi kış yastıkları uzak soluklarda Ağırlığını taşıyan kaldırımlar yaladı ayaz ayaklarını Büyükada’nın. Görkemliydi ihanetin nazarı Kilise intiharlarında! Pelteleşmiş her avuç […]
KAR YAĞIYOR ŞEHRİME -Zeynel KÜRKÇÜ
Bu gece kar yağıyor şehrime Karamelim Kumrular üşüyor balkonumda Gidici bir beyaz düşüyor yollara Kirlenip gidecek karışıp çamura Sen yine de iyi bak kendine Bahar hayaliyle ısıt yüreğini Üşüme üstünü sıkı giy Gece yıldızları sar sırtına Soğuk yakmasın gül tenini Bak… Yine söyleyemedim Seni sevdiğimi Kar’dın sen karamelim Saf temiz bembeyaz Ta ki eriyene kadar […]
OLSUN -Sevim Demiröz
Bazen öyle olur. Söyleyecek bir düzine cümlen varken nereden başlayacağını bilmediğin için susarsın. Sıra sana geldiği halde susarsın. Daha önce işe yaramadığı için susarsın. Çünkü bilirsin; her savaş kendini tekrar eder ve bir gün er ya da geç bütün aşklar biter. Çarpan bir kapının, kayıplara karışan bir adres olduğunu anlarsın. Mutfak camından bakarsın […]
ALİBEY & CUNDA ÜZERİNE- Fatih Altınbeyaz
Her tarafın çeşitli kokularla bezendiği bir gün, Ayvalık, Alibey/Cunda adasındaydım. Yalnızdım, keşke yanıma bir arkadaş alsaydım diye evzindim (hayıflandım) ilkin. Sonra bu nereden geldiği belli olmayan düşünceyi unuttum gitti. En yakınlarımın bile alaylı/imalı bakışları arasında, arada içime peyderpey gelen karamsarlığa düşerek de olsa, ‘yazmakta, roman yazarı olmakta’ karar kılmış biriydim ben. Bu yüzden, […]
Dönüşüm, Franz Kafka -Özge Şentürk
İlkokuldaydım. O zamanlar sosyal aktivite olarak çeşitli kulüpler olurdu. Hâlâ oluyor mu herhangi bir bilgim yok. Eğer yoksa kulüp dediğimde anlamayanlar çıkacaktır elbette. Bu kulüpler okullarda öğrencilerin sosyalleşmesi ve bir arada etkinlikler yapması için düzenlenen aktivitelerdi. Hatta bazı haftalar da toplantılar düzenlenirdi ve ben bu toplantılardan hiç haz almazdım. Nedeni ise, hep okul […]
En Çok Okunanlar
Son Yorumlar