Işık, form, biçim kafamızdaki estetik algıyı belli şekillere sokan kurallar dizini ve şeklin ham hali
ellerimizden çıkıp can bulan başka ifadelerde.
Kil, çamur, alçı, boya gibi malzemelerle şeklini alan sanat eserinin görsel bir tema, görsel bir kültür,
oluşturması kesinlikle son yüzyılların konusu değildir. İnsan kendi bilincine ermeye çalıştığından beri
estetik bağlamda kendi kurallarını yaratmaya başlamıştır. Bu üç boyutlu göstergelerin iki boyutlu
sunulması için de fotoğraf önemli bir dönüm noktasıdır. Bazı heykel çalışmaların kendisi yerine
fotoğrafik olarak sunulması bu durumun kanıtı olabilir.
Yaklaşık bir yıldır dışlanmış, ötekileştirilmiş, sergi sonrasında bir yerlere bırakılmış heykelleri
fotoğraflamaktayım. Bazı heykellerin çöp yakınına bırakılarak bir süre sonra parçalanmadan öncesini
fotoğraflamaktayım. Parçalanma öncesi heykel izlenimlerimi fotoğrafik olarak sunma arzum
beni derinden etkileyen farklı ifadelerin duygusal bir durum oluşturmasından kaynaklı olduğunu
söyleyebilirim.
Bir cevap yazın