BİR DEMET GÜL AŞKINA – HATİCE KENDİR/

 

Asrı sallayacak bir çocuk verin

Arşa sevdalanmış sevdası derin

Kuzulanmış bir kurt gibi boyansa

Devrim yapsa, bir Demet gül aşkına

 

Ruhunun izi değmiş gibi göğe

Yürür gibi bulutların üstünde

Görürüm pek sancı verdi anaya

Ana gibi, bir Demet gül aşkına

 

Kalbini yakan beyaz güvercini

Bu çatık kalpli insanlık bilseydi

Bir sonbahar değil bin sonbaharda

İnanırdı, bir Demet gül aşkına

 

İnanmak kuruyan dal şimdilerde

İnanmak gülmekle aynıydı bizde

Umut yeşertmek betondan toprakta

Haykır hadi, bir Demet gül aşkına

 

Bilirim alacaklı gibi yıllar

İrkilirim ki bizden çalacaklar

Gelse de veda öykümüzü yazsa

Terki diyar, bir Demet gül aşkına

 

Doğmaz ki güneş taştan yapılara

Taşla yoğrulmuş yorgun babalara

Bir ilmek çöz, düğüm at analara

Yıkılmasın, bir Demet gül aşkına

 

Yıldızlara namzet olan her harfe

Kalpten mühürlenen kelimelere

Bütün şiirlerin mısralarına

Hak yazılsa, bir Demet gül aşkına

 

Beynimin keskin yakasına yapış

Nilüfer serp, erguvanlara karış

Geceler bıçak batırır doğruya

Sen yetiştir, bir Demet gül aşkına

 

Yalanın göğsünü yastık yapana

Demir kubbede ruhun telaşına

Ruhların eşiği çıkmaz sokaktır

Öp ruhları, bir Demet gül aşkına

 

Gözlerinde şahitliği umana

Zamanın ipini yakalayana

Bir bardak suda onu arayana

Muştu yolla, bir Demet gül aşkına