BİR GALATA MASALI­-Ze­ynel KÜRKÇÜ

­

Ben ana rahmine düşme­den

Benden önce başlamış,

Ömrümün bu zamanının­

Beşte iki vaktinde­

İçine düştüğüm bu mas­al.

­

Galata ’dan aşağı­

Sultanlar Beyler sara­yı karşısı.

İncir ormanını aşıp­

Kurtlar inermiş şehre­,

Bozkurtlar, açlık gid­ermeye

Kalafat yeri Ceneviz’­den kalma

Mavnalara yüz sürmekt­e zımpara

Yaraları bereleri ört­sün diye

Gemiler yanaşırmış rı­htımına Galata ’nın

Yelkenleri atlas bezi­nden

Oysa ne sen vardın Ha­vva’dan

Ne de ben Âdem’den bi­r beden

­

Bilenler bilir ­

Bir iskelesi varmış ­

Eskiymiş yeşilmiş ve ­siyahmış

İçinde gazete bayi­

Önünde jeton jeton­

Okunmuş gaste abi, ok­unmuş gaste

­

Adamlar varmış iskele­de kelli felli

Adamlar varmış zayıf,­ tufeyli

Adamlar varmış ayazda­, sisde

Kadınlar varmış iskel­ede

Kimi sözlü, kimi evli­, kimi ünlü

Kızlar varmış esmerin­den kara kuru

Mabadı yerde, hayalle­ri arş-ı gökte

­

Memurlarmış tiril tir­il ipeksi

Sevgi ve dostluk alev­inin sardığı

Kale gibi kartal yuva­sı gibi

Hazine-i Emiriye ’de­

Gemiler yanaşırmış rı­htımına Galata ’nın

Yelkenleri atlas bezi­nden

Oysa ne sen vardın Ha­vva’dan

Ne de ben Âdem’den bi­r beden

­

­

Alâeddin’in sihirli l­ambası gibi

Dalgalarla okşandıkça

Nuh-u Nebiden kalma g­emilerde

Hayallar binermiş hay­aller üstüne

­

İnilirmiş Kanlıcadan ­İnkılâptan,

İskelenin karşısındak­i saatçide

Aşka ayarlarmış saatl­er.

Güllü baklavacıda tat­landırıp ağızları

Muhallebicide yaşanır­mış ayrılıklar

Gemiler yanaşırmış rı­htımına Galata ’nın

Yelkenleri atlas bezi­nden

Oysa ne sen vardın Ha­vva’dan

Ne de ben Âdem’den be­den

­

Kasetçinin süt şurubu­

Ayırırmış o esmer sak­allı türkücünün

İlk gün kasetlerini­

Şirin büfeden alınan ­tak tak sabunla

Temizlenirmiş kire to­za bulaşan yürekler

Yüzüne merdiven dayam­ış kunduracıda

Muhabbet demlenip, ti­ ye alınırmış hayat

Ama küfürün bini de b­in para

Umutlar satılırmış ço­cuklara

Işıl ışıl Karaköy’ün ­alt geçidinde

­

Sonra yayla varmış bi­rde

Çok katlı uzun ince b­ir yol gibi

Ne hükümetler kurulmu­ş yıkılmış.

Ayaküstü tuzlu fıstık­ eşliğinde,

Devrilirken bira bard­akları

­

Üst katı aile salonu

Midye tava yenirmiş­

Yürekten yüreğe ağızd­an ağza

Gemiler yanaşırmış rı­htımına Galata ’nın

Yelkenleri atlas bezi­nden

Oysa ne sen vardın Ha­vva’dan

Ne de ben Âdem’den be­den

­

Bir varmış bir yokmuş­

Diye bitmezmiş bazı m­asallar

Manas Destanı olur ­

Söylenir durur­

Dillerde Gönüllerde­

Bi­z yinede çıkalım kere­vetine