“Ülkeden ülkeye veya bir ülke içinde bir yerden bir yere gidiş veya geliş, gezi, seyahat, sefer” (TDK)
Sefer’in ayakkabıları son döndüğü yolculuktan ki kaldığı yerde boyasız ve solgun duruyordu. Evin dışında kapının önünde ki yerde bulunuyordu, bulunduruluyordu hemen hazır yola çıkmak üzere yine. İşte ayakkabısı yerde yol, giyince yolculuğunu dışarda sefer. Sefer Yolcu.
Sefer okumayı söküp yazıyı bilip yazmaya başlayınca buldu kendini tarihin içinde. Ülkesinin içinde bir yerden bir yere yolculuk ederken. Tarih yanındaki bavuluydu. İçi doluydu bavulunun yolculuk kanıtı elbiseleri ve yazıyı bildiğinin kanıtı kitaplarıyla. Kendisini bulduğunun kanıtı ise sırtındaki ceketinin cebindeki kalemiydi. Sefer Yolcu okuryazardı.
Defter almak için çıkmıştı ilk seferinde, yolculuğuna Sefer. Kalabalık bir ailenin bir ferdiydi. Evlerinin içi çok canlıydı. Dış kapının dışında sıralanmıştı yerleri hane halkının ayakkabılarıyla bir, bir. Dış kapıdan girince evin içi de yan yana yerli yerinde döşeli seriliydi. Şen şakrak girilip, oturuluyor yatılıp kalkılıyordu. Uyumayı ve büyümeyi bu evinde akrabalarının yanında edinmişti, bu ahşap evde. Sefer. Hayatının yolculuk düğümü ilk bu evde bağlanmıştı. Tarihte de önce yazı bilinmişti sonra kâğıt icat olmuş ve zamanla defter dikilmişti. Şimdi bakkallarda satılıyor. Devir çok değişti yeni mesleklerin çoğalmasıyla. Şimdi defterlerin daha iyisi kırtasiyelerde bulundurulup satılıyor. Sefer, defter almak için bakkala değil kırtasiyeye gitmişti. İlk yolculuğu, ilk seferi kırtasiyeye gitmesiydi. Seferin. Kişilik tercih meselesiydi insanlığının özgünlüğünde, insanın doğumuyla eline verilmiş hayat yolculuğundaki biletiydi. Sefer Yolcu kişiliğinin bilincinde okuryazarlığının farkında biliyordu insanlığının yolculuk olduğunu. Gidilecek, varılıp durulacak yerde insanın bünyesindeydi. Bunu biliyordu Sefer Yolcu. Diğer bitki ve hayvan âleminde yoktu yolculuk. İçgüdüsel göç vardı kışın geldiğini bilip yazın kaldığı yerlere uçmayı ve yürümeyi sürü halinde hayvanların. Ve bitkilerin rüzgârla savrulması da sayılabilir, bu içgüdüsel ve doğal yolculuğa. Ama insanın yolculuk seferi her seferinde tarihtir, okuryazarlık bilinciyle taşıdığı bavulu taşıyamadığı mal varlığı benliğinde, her yolculuğu ile yanında bulundurmasıdır.
Sefer Yolcu yazardı. Tarihini yazardı. Defter almak için çıktığı yolculuğunu yazardı. Her seferinde defter alır, kitap eder dönerdi. Ta ilk çağları çocukluğundan beri bu yakın çağındaki yakışıklılığı ile yakın yaşama. Bir bakkal kadar yakın bir kırtasiye dükkânı kadar cazip fırsatlarda yaşardı. İnsanlığımızla yaşardık birlikte. Evimizin en güzel köşesinde tarih abidesi olarak duran ve bizi düşüncesel yolculuğa fısıldayan kitaplığımızla birlikte evimiz şahane bir dünyamız olurdu bize o kadarda evrensel bir evrenimiz. Yanına varıp elimize almayalım bir kitabı kitaplığımızın rafından hemen bir Sefer Yolcu olur çıkarız. İçimiz içimize sığmaz duramayız yerimizde yanımızı yanlarımızı oturduğumuz yerde bırakır sadece benliğimizi sırtlanır, birde yolumuz yolağımız yerimiz yurdumuz ayakkabımızı giyeriz tek, çıkarız evden. Çoğu zaman kapıyı kapamayı bile bırakırız. Bir defter almaya bir yazının icadını bilmeye kalem alırız. Almazmışız tek başımıza yolculuğa çıkmaz mıyız? Kitapçıya gideriz, kitapçıda toplanırız kahvelerimizi yudumlarken kafeterya bölümünde okurluk kafalığımızla bir birimize varmayı bekleriz. Olduk mu bir otobüs dolusu seferine çıkmış yolcu gideriz. Memleketimizin neresinde olursa olsun kitap fuarına güle oynaya düşünsel eğlencemizle. Yolda bir birimizi okur varınca insanlığımıza birlikte öğle bir yaşarız ki kitap fuarını üzülürüz de ağlarızdır, ölürüz kalırız da. Yine almadan edemeyiz de bavul dolusu aldığımızda olur. Bir yazar, bir Sefer Yolcu bir kere yazar, biz okurlar bin kere milyon kere yazarız her okudukça. Yazar Sefer Yolcu ise biz okurlar, Âlem Sefer’iz. Bir Sefer Yolcu’luğumuzla bin Âlem Sefer’le geri döneriz. Dünyasal evrenselliğimizi evrim selliğimizle içinde saklayarak taşır, taşınır; yanımızdan hiç eksik etmeyiz. Yer, yol yolcu biz insanlarız ama sihirli değneğimiz kalemimizle sihir saklı kitaplarımızla ancak mümkün dünyasal bütünlüğümüz.
Âlem Sefer ise bütün insanlıktır.
Bir cevap yazın