Gün batımında olması gereken herşey vardı gökyüzünde
Ben yine büyük zamanları dağıtıp
Küçük zamanlarla dünyayı kurtarma peşinde
Aynı çocukluğumdaki gibi umursamaz
Annemin dediği kadar dağınıktım
Aramaktan vazgeçtiğim ne varsa çıktı çantamdan
Sorular çıktı cevapsız ve kapı çaldı birden
Gelen bendim , senden kaldığı kadarı ile
Uzun zamandır hoşgeldin dememiştim kimseye
Beraberinde başka kelimeler de geldi dilime
Ama bu sefer gidişine değildi sözlerim
Bu sefer ben gitmiştim ey ahali
Bu da böylece bilinsin istedim
Bu sefer ki gerçek bir gün batımıydı
Yokluğunla ilgili değildi karanlığın çöküşü
Çünkü vakti gelmişti geceyi karşılamanın
Ve karanlık dediğinin bir lambalık ömrü vardı
Nihayet sana yazılmayacaktı artık şiirler
Ve uğruna dökülecek bir tek gözyaşı kalmamıştı evveline benzer
Şarkılar bile çoktan gitmişti evinden
Bu kez ağrısız olacaktı ve bardakta beklemiş çay kadar soğuk
Sen hepsinden habersiz, sen önemsiz ,hic kimse ya da herkes gibiydin
Uzun zaman sonra artık bir ben vardım sahnede
Ve yoksun diye hiçbir şey eksilmemişti evrenimde
Bir cevap yazın