Karanlık, bir dolaptı
Kaldığım içinde kapalı
Aydınlık, bir umuttu
Bağladığım boynumu
Sessizlik, bir dar odaydı
Çıkamadığım dışarı
Hoşsohbet, bir sevinçti
Sığdıramadığım kalbimi
Sıkıntı, ruhumda bir ormandı
Yaktığım her bir dalını
Huzur, bir sıcak evdi
Fark ettiğim beraberliği
Yalnızlık, bir şemsiyeydi
Götürdüğü rüzgârın
Dostluk, bir güçlü bağdı
Getirdiği bir araya yalnızları
Nefret, bir yaraydı
Alınmamış intikamı
Sevgi, bir aydınlıktı
Karanlığın kovaladığı
Bir cevap yazın