Behzat Ay ile Osman Şahin, Mersin’in Aslanköy’ünde dünyaya gelmişlerdi. İkisi de Köy Enstitüsünde okuyup öğretmen olmuşlar… Dahası, bu iki öğretmen, Enstitülü yazarlar kuşağı içinde yer alıyordu. Aynı ailenin iki evladı gibi yakındı onlar.
1970 yılında Osman Şahin, TRT Sanat Ödülleri yarışmasında “Kırmızı Yel” adlı hikâyesiyle birincilik ödülünü kazanınca, Behzat Ay, hemşerisinin başarısını kutlamak üzere, evinde bir yemek verdi. Yemeğe, doğal olarak, Osman Şahin’in sevgili bacanağı Bekir Yıldız da çağrılıydı.
Yemekten sonra Bekir Yıldız’dan bir öneri geldi: Emel Sayın o gece, Caddebostan Gazinosu’nda programa çıkıyordu. Kutlamayı, Emel Sayın’ın şarkılarıyla taçlandırmalıydılar…
Üç yazar da o gecenin keyfini çıkarmak istiyordu. Dolayısıyla Bekir Yıldız’ın önerisini içtenlikle onayladılar.
Gelgelelim bir sorun vardı: Üç yazarda da, gazino giderlerini karşılayacak para yoktu!
Sonunda çözümü Osman Şahin buldu!
Bir sandal kiralayıp, gazinoya denizden yaklaşır, gecenin koynunda Emel Sayın’ı keyifle dinleyebilirlerdi. Kürekleri de, sporcu olarak kendi çekerdi…
Bu öneri, geceyi uzatmak isteyen üç yazara için de cazipti!
(Aydan Ay’dan.)
Bir cevap yazın