Yıkıcı iradenin altında ezilmiş bir gururun gözyaşları bunlar,
Haykırmak ve belkide kurtulmak için kaçıp gitmek gerek buralardan
Öyle ki artık Kararsız bir güdüyle çiğnemek istiyorum kendimi
Ve anlamsızlığın eşiğinde dilimi yutarcasına bir sessizliğe bürünmek
Güvenebileceğim biri olsun istiyorum sadece
Arkamı dönünce bıçağını bilemeyecek
Ve beni seven biri olsun istiyorum
Şafak vakti usul bir rüzgar gibi ruhuma sirayet edecek
Bir umut daha olsun istiyorum tanrıdan!
Beni kadarle ayrı düşürmeyecek
Bitsin diyorum artık
Sussun bütün bu yankılar
Beklenen ölüm sarılsın sahibine
Ve herkes yoluna gitsin bir kış sabahı kaybettikleriyle
Bir cevap yazın