Sigaramı yavaş içtiğim için
Bu yorgun deniz,
Bu tılsımını yitirmiş mavi
Çok kez kullanılmış bir renktir,
Bu denizine yalnız sahil…
Rüzgarını yanında getirmiş bir kavak,
Kıyamet arifesinde bedenimi zımnen temsil edebilecek.
İçtiğim soğuk bahar terslerinde,
Bardak diplerinde soğuk şehirler
Her şeyin ortasında kalmış burunlar
Ve yukarıdan aşağıya köpek kalbi…
Ah şu Ruslar ve romanlar,
Yani kitap olan romanlar.
.
Andımı yavaş içtiğim için
Bu yorgun şehir,
Babamın baktığı son köşe
Babamın dünyada yaptığı tek köşe.
Ben o köşede büyüdüm,
Oğlum da orda büyüdü.
Meskûn bir tekrar, yavaşça
Ama at gibi ayakta.
Söylesene deli gönül,
Ne zaman okuyacaksın Küçük İskender’i.
.
31.10.2019
Bir cevap yazın