Evet, düz yazıya nazaran serbest vezinle yazılsa dahil şiirin bir matematiğe sahip olması gerekliliğine katılıyorum. Şairin, Edgar Alan Poe’nin tabiri ile ya da benim anladığım kadarıyla ‘’GÜZELLİK’i’’ arama kaygısı olacaktır… Ama mesele Poe’nin bir makalesinde belirterek yaptığı gibi, Eleştirmenleri ve okuyucuyu göz önüne almak ne kadar doğrudur?
Genç bir ‘’şiir yazan’’olarak benim fikrim,’’güzel bir şiir’’ hedeflemenin tek yolu, ‘’kendince güzel bir şiir için çalışmaktır.’’ Bu çalışma, şiirin yazıldığı kısa bir anda da gerçekleşebilir. Bu çalışmanın, şairler de farkına varmazken ‘’şiir yazdım’’deyip üzerinde başka bir çalışma yapma gereği duymazlar. Bazen ise şiir niteliği taşıyan ya da taşımayan kelimeler bütünü üzerinde süre gelen çalışmalar sonucu, ‘’ güzel şiiri ‘’ yaratır şair.
Bu konu ile bağlantıyı koparmadan başka bir konuya zıplamak istiyorum. ‘’ Belli bir tarzın şairi olmak! ‘’ Benim gibi, yeni oluşan birkaç kuşağın içinde yeretmeye çalışan ya da kendince kafasında çizdiği kuralların dışına çıkmayarak, kendi şiirine uyguladığı faşizmin farkına varmayan gençlerin, resmen ‘’ yenilenmenin içinde gerçekleştirdikleri durağanlaşma hareketinin ‘’ baş mimarlarığını üstlendikleri ortadadır.
Örneklerle yola çıkarsak… Yeraltıcılar…
Yer altı eebiyatı varmıdır? Nedir? Kimdir yeraltıcılar? Gibi soruların yanıtları üzerinden gitmeyeceğim.
Anlaşılmaya çalışılan ve üzerinde ülke edebiyatı için belki de sadece çalışma diyebileceğimiz eserler verilen bu tarzın, bir de ‘’ yanlış anladılar’’ ları çok… Sadece küfür ederek yaptıkları şeyin şiir olarak değerlendirilmesinin yanlış olduğunun farkında olarak, sağladıkları ufak kitleyi de kaybetmemek için, bu hatadan vazgeçememeleri…
Bunun dışında, bu tarzın hakkını veren değerli kalemler…
Ama bu iki tarafın da ( birkaç şair dışında ), ‘’ seslendiğim kitleyi kaybetmemeyim’’ endişesi ile, ‘’ sıradanlaşma ‘’ sürecine girmeleri apaçık ortadadır.
Bu hataların arkasındaki en büyük suçlu, şphesiz EDEBİYAT DERGİLERİDİR.
Ahmet’ in bir şiirinde Osman eroinmanken
Ahmet’ in diğer bir şiirinde Osman, yeşilaycı olabilir
Ahmet bir şiirinde edebi kuralların tamamının dışındayken
Ahmet diğer bir şiirinde, uyakların efendisi olabilir…
Bu Ahmet’ in hain olduğunu göstermez.
Kıssadan hisse; şiir yazanlar, şiiri çok ciddiye almadan, ‘’ kendi şiirini ‘’ yaratmalıdırlar.
İnsan değişirken, şiirin canı cehenneme…
Bir cevap yazın