Bir de yol incinir kursağımda sabırsız
Tane tane biriktirdiğim umudum
Tehlikeli muradımmış anladım
Düşe kalka ezberlenir
Sabırın konuşmayan cevapları
Bu civar da herkesin oyduğu beşik de aynı
Anlasam da bitmeyecek bu yeşil kavgam
İşte bu ilkbaharın samimiyetini
Yün doldurulan döşekler gibi ruhuma yedirdiler
Nasıl doyar ki insan..
Sanki yeni doğmuş bu dünya’yı galû bela da bana verdiler
Görebilseniz gülen çocukların yüzündeki güneşin duasını
Dün de bugünden farksızdı Cennet provası
Kaldırımı öldürür aslında ölmüş kuşların masumiyeti
Nasıl bir şahitlikse elleri ayakları korkmuş ve kibar
Dün kelebeğin verdiği sözü şimdi hatırladım:
Dövsen de iki yeşili üst üste hep bir bahar için ben senin için üç gün seveceğim.
Bir gün herkesin beklediği bir gün olursa
Seni ruhunu besleyen yerde bekleyeceğim
Gelmesen de olsun biz inanırız gelmeyenlere de
İnsan bu ya vardır içinde yokluktan bir perde
Bak herşey seni seslendirir zamanı bükerek
Kabul ettim gelmesen de bir an ölerek..
Bir cevap yazın