Dokundukça uzardı ellerin
bir ceylan gizlenmiş gibi gözlerine
Korkuyla bakardın
Korkuyla aran iyiydi
ne vakit tutsan yaşamak
ellerinde kalırdı
güldün mü mevsim gibi gülerdin
ağladın mı yaprak döker gibi
sessizce biriktirdin içinde
k e l i m e l e r i d e
ırmak gibi gittin yalnızlığa
yüzüm sahipsiz bir güz gibi ortada
hem bir hikayeydin sen hem hikayenin sonu
ben hiç bilemedim koynunda saklanan mutluluğu.
Bir cevap yazın