-Kolay gelsin.
-Sağ ol. Çocuklar uyudu mu?
-Evet, uyudular.
-Dur şunlara bir bakayım.
-Yavaş ol. Ufağı zor yatırdım. Uyanırsa canlanır, kerata sabahtan beri “babam gelecek çikolata getirecek” diye ağladı durdu.
-Kalksın aldım çikolatasını…
-Gözünü seveyim uyandırma sonra seni de beni de uyutmaz.
-Hadi öyle olsun.
-Aldın mı maaşını.
-Aldım. Ne yemek var?
-Karnıyarık yaptım. Sen yıka elini yüzünü kurarım sofrayı şimdi.
***
-Ellerine sağlık ama sanki biraz yanmış gibiydi.
-Samet, bir ara çok ağladı.
-Hayırdır neden?
-Tutturdu babam bana bilgisayar alsın diye. Onunla uğraşırken yemeği yaktım. Tamam, baban gelsin konuşurum dedim, dinlemedi. Etme dedim, dinlemedi. Tamam, söz dedim, dinlemedi. Ağlayıp durdu.
-O da biliyor alamayacağımızı o yüzden ağlıyor. Hele şu zammı alalım, taksitle bir tane alırız.
-İşi zamma kaldıysa, Samet daha çok bekler. Üç aydır bir zam yapmadılar köpek soyları…
-Maaştan bu ay üç yüz liramız kaldı.
-Desene bu ayda kredi kartına yükleneceğiz.
-Hele dur ilk başta şu elimizdekini bitirelim.
-Bir hafta ancak yeter o para. Borçları kapattın mı?
-Hepsini değil, Samet’in ayakkabı parası ödeyemedim.
-Hüseyin yabancı değil bir dahaki ay kapatırsın.
-Yabancı değil ama bugün imalı imalı borcunu istedi.
-Sen ne dedin.
-Tamam dedim. Yarın öderim dedim.
-Hangi parayla!
-Bu üç yüz liradan verelim.
-Yok, olmaz öyle. Zaten iki kuruş kaldı elimizde! Hüseyin’le yarın gider konuşurum. İyi tamam bakma öyle ters ters. Öde o zaman sen…
-Şu zammı bir alsaydık…
-Yapacakları zam da yüz lira şunun şurasında onu da verene kadar iyice süründürüyorlar.
-İşyerindekiler bu sefer iki yüz elli yapalır diyorlar.
-Orhan, gözünü seveyim bırak çalışayım eve iki üç kuruş daha gelir.
-Olmaz Hatice.
-Kurbanın olayım. Bak Şehmuz’un hanımı arada sırada gidiyor temizliğe kıyamet mi kopuyor! Oğlanın bilgisayarını da rahatça alırız.
-Gene başlama Hatice.
-Baba, çikolata aldın mı?
-Oy babasının bir tanesi uyanmış.
-Çikolata aldın mı?
-Aldım prensesim benim. Hatice ceketimin cebinde çikolatayı versene…
-Canım babam.
-Prensesim benim. Al bakalım ver babaya bir yanak!
-Baba, annem de çalışsın o zaman akşam annem de eve gelince çikolata alır!
-Anne çalışmaz ayıp kızım, baba çalışır…
-Çalışır kızım çalışır, baban inat etmese çalışır. Zaten baban istese de istemese de en sonunda mecburuz çalışmaya…
Bir cevap yazın