CIRLARIM
Cırlarım, séz şıtıp yöregémde
İl kırında çeçek atıgız!
Küpmé bulsa sézde köç hem yalkın
Şulkaderlé cirde xakkıgız!
Sézde miném bötén toygılarım
Sézde miném kérséz yeşlerém.
Séz ülsegez, min de onıtılırmın,
Yeşesegéz, min de yeşermén.
Aldıy almas miné tüben lezzet,
Vak tormışnıñ çuar perdesé,
Şigremdege çınlık, ut hem söyü
Yeşevémnéñ bötén megnesé.
Ülgende de yörek tugrı kalır
Şigrémdegé izgé antına
Bar cırımnı ilge bagışladım,
Gomérémne de birer xalkıma.
Cır öyretté miné xör yeşerge
Hem ülérge kıyu ir bulıp
Gomrém miném muñlı bér cır idé,
Ülémém de yañrar cır bulıp.
Musa Celil
TÜRKÜLERİM
Türkülerim, siz yeşerip yüreğimde
İlimin çevresinde çiçek açınız!
Sizde ne kadar güç ve alev varsa
O kadar vardır yerde hakkınız!
Sizdedir benim bütün duygularım
Sizdedir benim kirsiz göz yaşlarım.
Siz ölseniz, ben de unutulurum,
Siz yaşasanız ben de yaşarım.
Aldatamaz beni aşağılık lezzet,
Alçak hayatın renkli perdesi
Şiirimdeki doğruluk, ateş ve aşk,
Yaşamımın bütün manası.
Öldüğümde de yürek sadık kalır
Şiirimdeki kutsal andına
Bütün türkülerimi vatana bağışladım
Ömrümü de veriyorum halkıma
Türküler öğretti bana hür yaşamayı
Ve ölmek için cesur erkek olup
Ömrüm benim bunlu bir türküydü
Ölümüm de yankılanır türkü olup.
Musa Celil
Bir cevap yazın