Dağlar yüksek, dağlar alçak…
Dağlar dumanlı, dağlar karlı…
Sıradağlar kalabalık
Ve dağlar; bazen tek başına, asi, yola gelmez…
Rüzgâr sert eser dağlarda. Yağmur yağar, sel olur.
Ovalar dağlardan beslenir.
Kurtlar dağlarda özgür…
Ve dikensiz dağ yoktur.
En kokulu güller dağlarda açar.
Dağlar bazen eşkıya yatağı,
Bazen Köroğlu’nun kılıcı, kalkanı ile inler de inler.
Ve Kırat’ın geçtiği yollarda nal sesleri…
Bolu’da beyler baş verince
Bolu’nun dağlarında gözler belirir yürek gibi.
Geceleri kurt ulur aya karşı.
Ve dağlardan beylere selam üstüne selam…
Göçmen kuşlar dağları iyi bilir.
Yollar dağlardan geçer. Yollar dağları aşar.
Dağlar kurdun kuşun yuvası, ekmek kapısı…
Ve dağların da kalbi vardır gümbür gümbür atan.
Kartallar dağlarda yuva yapar.
Ovalar dağlara hasret, dağlara sevdalı…
En kirli çakallar dağlarda gizlenir.
Ve dağlarda pınarlar oluk oluk…
Bulutlar sevdalandı mı kendini bir dağ başında bulur.
Şirin’i Ferhat’tan ayıran dağlardır. Ferhat’ın elinde bir gürz…
Dağlar mektupları tutar. Kara tren dağlarda kıvrım kıvrım…
Ve dağların da kalbi vardır gümbür gümbür atan.
Bir cevap yazın