Fazla yalnız kalmamalıymış insan
Alışıyormuş ona sıkı sıkıya
Sonra da mühürlüyormuş
Kalbinin cennet mekanlarını
Bir imparatorluk çöküyormuş içinde
Aşk demişler adına çok öncelerden
Öğrenmiş olduk, elden ne gelir?
Gençliğini yaşamalıymış insan
Özgürce, doya doya, etrafıyla…
Yoksa ruhu yaşlanıyormuş bedeninden önce
Kuruyup gidiyormuş güzel duyguları
Siliniyormuş hafızasından
Fotoğraf parçaları
Öğrenmiş olduk, elden ne gelir?
Fazla sevmemeliymiş insan
Öyle çiçektir, hediyedir almamalı
Hele de iltifatlar, sevgi cümleleri kurmamalıymış
Hiç kimseye fazla bağlanmamalı
Hani şiirdir, aşk hikayesidir yazmamalıymış
Ardımızda hep kırık kalp parçaları
Öğrenmiş olduk, elden ne gelir?
Fazla da her şeyi öğrenmemeliymiş insan
Bunu da öğrenmiş olduk
Elimizden bir şey gelmedi..
Bir cevap yazın