O gece ay, dolunaydı
Bir iç ürpertisiyle karar vermiştik
Aya gidecektik seninle biz
Ama önce bir dilek tutmalıydık
Yoksa çekilmezdi bunca yol
Bu yüzden gözlerimizi kapatıp
Göğe yıldız çalmıştık
Ahşap bir evin balkonundan taşmış
İki menekşe yaprağı gibi
Düşmüştük sokağa süzülerek
Birimiz siyah, birimiz mor…
Köşe başında çalan akordeonun
Ayakucunda kalıvermiştik
İşte o gece sokaklar bizim olmuştu
Çünkü açsak kollarımızı
Tüm şehri sarabilirdik
O gece ay, dolunaydı
Sen ıslak kirpiklerinin arasından gülümserken
Ben, yaptığı keşiften başı dönen
Bir şairdim
Sen olmalıydın o kadın
O tüm sevda şiirlerindeki…
Çünkü sen
Bir sokağı baştan başa yürüsen
Şehir ikiye bölünecekti
O gece ay, dolunaydı
Bir cevap yazın