Dopdolu o kalın duvarlar, dopdolu
Sırtımızda soluğumuzu kesen dünler
Söz göz dokundu gördüklerimiz
Yoruldu yaşam kanamaktan…
Cama yapışmış deniz, direniyor cam
Acılar yem olsa balıklara
Bugün, dünden büyük…
Otursak artık kucağına sahilin,
Yaratsak ardışık şimdiyi
Uyanır elbet yarım kalan düşler
Neden uyanmasın?
Yazılmamış henüz kum, ne bekliyoruz?
Hadi! Dalgıç olalım, soyalım balıkları…
Bir cevap yazın