Herkes her yerden,
Sürgün her yere.
Bir mülteciler dünyası,
Artık yutar kentler mültecileri.
Sokak sokak,
Karışmış hüzünleri.
Bakarsak,acıları çarpar yüzümüze.
Avuç açan çocuklar,
Bir parça umut diler,
Varsa, bir lokma ekmek..
Yaşanmış yangınların,
Orta yerine,
Bir çaresiz bakış,
Kahrolası kopuş,yaşam öykülerine,
İstenmeden eklenir.
Düne, bu güne.
Çalınmış gelecekleri,
Bir de kurumuş gözyaşları,
Öfkeyi bile unutmuş.
Kalmamış yerleşik duyguları.
Görülmez yürekten gülüşleri.
Savaşlardan geriye,
Saymazsak ölenleri,
Anlamı kalmadı,
Kimlerin nereden geldikleri,
Nereye gittikleri.
Bir adları yok artık,
Anılarında silinmiş geçmişleri.
Artık onlar dünyanın,
Ülkesiz,
Kimsesiz,
Sayısız,
Bilinmez mültecileri.
11/3/2016
Bir cevap yazın