Düşünceli bir yolda yürüyorum.Gökyüzü ile konuşuyor rüzgarın iniltisini dinliyorum hüzünler vadisinde. Yağmur yüklü bulut gibiyim sanki.Sesimde çığlıklar boğuluyor bağıramıyorum.Düşünce bir kaybediş,düşünce bir farkediş ,düşünce bir arzediş..Düşünceler beni yoruyor..Haykırsam dağlara bütün derdimi dinler mi bilemiyorum.Gemiler kalkıyor yüreğimin limanından. Bu sahte insancıkların sahte sözlerinin dalgalarına kapıldım rotasız bir gemi gibiyim.İçimde güven kokan yağmur ormanlarım çölleşiyor yavaş yavaş..Düşüncem çölleşiyor ve durgun bir vaha da tutkunun cehenneminde yaşıyor aklım…
Bir cevap yazın