Etmesin Kardeşim Hayat Devam Etmesin – Özge Paksoy

 İnsan olmanın utancıyla lekenen geceler yangın

Cehennem olmuş dünyanın bir köşesinde yemek içmek yazmak hüzün

Tutamıyorum ki kayalıklardaki çocuğun ellerini

Tutamıyorum ki gencecik çocukları, kana bulanmasın gülüşleri

Toprağın batsın dünya toprak kimin can kimin

Duyuyorum ağlayan bebekleri, duyuyorum annelerin feryadını, duyuyorum dünyanın acısını

Canım yanıyor canım kaldığı kadar ne varsa ruhumda her zerresi ağlıyor

Kötülüğün kara imparatorluğunda çaresizliktir dilimdeki şarkı

İnsan canıyla oynayan, ah insan canıyla oynayan

Sınır kapılarında yığılan cinayetler

Hani cehennem öbür dünya diye biyerdeydi

İnsandır cehennemi dünyanın

Ve bu dünyada yaşamak utanmaktır bana

Kana susamış canavarlarla ben aynı mahlukatım

Hayat devam ediyormuş etmesin kardeşim etmesin.

Özge Paksoy

Mart 2020